Fournier gangreni debridman ve antibiyotik tedavisi gerektiren cerrahi bir acildir. Bu çalışmanın amacı, kliniğimizde Fournier gangreninedeniyle takip edilen 11 olgunun retrospektif analizi ve literatür eşliğinde irdelenmesidir. Ocak 2005 ile Ekim 2012 tarihleri arasındakiyaklaşık 8 yıllık dönemde Fournier gangreni nedeni ile takip edilmiş olan on bir hasta incelendi. Hastaların 10u erkek, 1i kadındı. Ortalamayaş 46 yıl (34-64) olarak bulundu. En sık enfeksiyon nedenleri kolorektal hastalıklar ve ürogenital hastalıklar olarak tespit edildi. En sıkpredispozan faktörler diabetes mellitus (% 54.5), anorektal apse (%18.1) idi. Tüm hastalara cerrahi debridman uygulandı ve diversiyonkolostomisi 4 hastada (%36.3) gerekli oldu. Bir hastada (% 9.09) (diabetes mellituslu ve immünsüprese olan hasta) mortalite görüldü. Sonuçolarak tüm nekrotik dokuların geniş eksizyonu cerrahi tedavinin ana prensibini oluşturur. Erken tanı ve hızla uygulanan agresif cerrahi tedavifournier gangrenli hastalarda morbiditeyi ve mortaliteyi azaltmaktadır.
Fournier gangrene (FG) is a surgical emergency which is requiring debridement and antibiotic therapy. The aim of this study was to get aretrospective analysis of the 11 patients who had wide debridement and medical treatment for Fournier s Gangrene in our clinic. We retro- spectively reviewed the data of patients with FG. Eleven patients treated for FG during a nearly 8-years period (from January 2005 to Octo- ber 2012). Eleven patients with FG (10 males, 1 female; mean age, 46 years; range, 34-64 years) were analyzed. The most frequent causes ofinfections were colorectal diseases and urogenital diseases. The most common predisposing factors were diabetes mellitus (54.5 %), anorec- tal abscess (18.1 %). All patients underwent surgical debridement and diversion colostomy was necessary in 4 patients (%36.3). The overallmortality was 9.09% (which was immunocompromised patient with diabetes mellitus). Surgery with extensive debridement of all necrotic isthe main stay of treatment. Early clinical identification and prompt, aggressive treatment are essential for reducing mortality and morbidity inpatients presenting with this disease.
