Amaç: Oral antidiyabetik ilaç kullanan tip 2 diyabet tanılı hastalarda homosistein ve ilişkili faktörleri araştırmak.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Eylül 2008 ve Ocak 2009 tarih-lerinde S.B. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Diyabet ve Aile Hekimliği Polikliniklerine başvuran tip 2 diyabet tanılı oral antidiyabetik ilaç kullanan hastalar dahil edildi. Hastaların demografik ve klinik bilgileri kaydedildi. Vücut ağırlıkları, boy, bel çevresi ölçümleri yapıldı, vücut kitle indeksleri (VKİ) hesaplandı. Glukoz, üre, kreatinin, ürik asit, ALT, AST, lipid profili, sodyum, potasyum, HbA1c, homosistein, insülin, vitamin B-12, folik asit ve idrarda mikroalbumin değerleri ölçüldü. HOMA-IR değerleri hesaplandı.Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 50,1±9,5 yıl olup, %32,7’si (n=18) erkek, %67,3’ü (n=37) kadındı. Cinsiyet (p=0,162), kadınlarda menopoz durumu (p=0,103) ve sigara içme durumu (0,499) ile homosistein değerleri arasında anlamlı fark saptanmazken, homosistein ile yaş, kreatinin ve ürik asit arasında pozitif, premenopozal kadınlarda homosistein ile yaş arasında pozitif, homosistein ile ALT arasında negatif, postmenopozal kadınlarda homosistein ile yaş, VKİ ve ürik asit arasında pozitif korelasyon saptandı. Sigara içenlerde homosistein ile yaş ve TKŞ arasında pozitif korelasyon bulundu. Homosistein düzeyleri 12 µmol/L olarak alındığında homosistein düzeyleri 12 µmol/L’den yüksek olanlarda ürik asit değerleri anlamlı olmaya yakın düzeyde yüksek saptandı (p=0,053).Sonuç: Bağımsız bir kardiyovasküler hastalık risk faktörü olarak kabul edilen homosistein özellikle başlı başına bir tür kardiyovasküler hastalık olan diyabette önemli görünmektedir. Homosisteine etki eden faktörlerin çokluğu göz önüne alındığında tüm faktörler düzeltilerek yapılacak çok merkezli, geniş çaplı, prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.
Objective: To investigate homocysteine and related factors in Type 2 Diabetes Mellitus patients taking oral antidiabetic medication. Material-Method: The study included type 2 diabetic patients who were taking oral antidiabetic medication and presented to Diabetes and Family Medicine outpatient clinic of MoH Ankara Training and Research Hospital in Sept. 2008 and Jan. 2009. Demographic and clinical data of patients were recorded. Weight, height, waist circumference were measured and body mass index (BMIs) were calculated. Glucose, urea, creatinine, uric acid, ALT, AST, lipid profiles, sodium, potassium, HbA1c, homocysteine, insulin, vitamin B-12, folic acid and urinary microalbumin were measured. HOMA-IR values were calculated. Results: The mean age of patients was 50.1±9.5; 32.7% (n=18) was men and 67.3% (n=37) was women. While there was no significant difference between homocysteine and gender (p=0,162), menopausal state in women (p=0,103) and smoking (p=0,499); positive correlation between homocysteine and age, creatinine and uric acid, in wom- en positive correlation between homocysteine and age, creatinine and uric acid, in premenopausal women positive correlation between homocysteine and age and negative correlation between homocysteine and ALT, in postmenopausal women positive correlation between homocysteine and age, BMI and uric acid were found. There was positive correlation between homocysteine and age and postprandial blood glucose in smokers. When set point of homocysteine was determined as 12 μmol/L, uric acid levels were close to be significantly higher in homocysteine ≥12 μmol/L group (p=0.053). Conclusion: Homocysteine which is accepted as an independent risk factor for cardiovascular disease is seen important in diabetes which is especially a kind of cardiovascular disease itself. Considering the multiple factors that influence homocysteine, multi-center, large-scale, prospective studies are needed with correction of all factors.
