Turks, who have lived throughout history, combined the importance they gave to science with art and produced rare works in the field of book arts. In addition to the writings of the manuscripts, they also showed great care and dexterity in the decoration of the works. Today, many ornamental manuscripts are preserved in museums and libraries. One of these works is the Qur’an with inventory number 04820, which is in the Manuscript Donations collection of the Süleymaniye Manuscripts Library. The work was written by Hafız Muhammed el-Ferîd with the naskh calligraphy in 1243/1827. It was decorated by Osman Şûkrî in 1244/1828. The work, which does not have a zahriye page, has been analyzed in detail, including the serlevha, the beginning of the chapter, the roses, the stops, and the ornament on the hatime page. In addition to Hatayi group motifs, designs made with only penç motifs are common. Needle burnishing on a gold background is used on all ornament pages. Zer-ender-zer technique is among the techniques used. Composition features, pattern design, motifs, colors, and techniques of the illuminated areas of the Qur'an are important in terms of the decoration features of the period it belongs to
Tarih boyunca yaşamış olan Türkler ilme verdikleri önemi sanatla birleştirerek, kitap sanatları alanında nadide eserler vermişlerdir. Yazma eserlerin yazılarının yanı sıra tezyînatına da büyük bir özen ve maharet göstermişlerdir. Bugün müze, özel koleksiyon ve kütüphanelerde birçok tezyîni yazma eser muhafaza edilmektedir. Bu eserlerden biri de Süleymaniye Yazma Eserler Kütüphanesi, Yazma Bağışlar koleksiyonunda bulunan 04820 envanter numaralı Kur’ân-ı Kerîmdir. Eser 1243/1827 yıllında Hafız Muhammed el-Ferîd tarafında nesih hattı ile yazılmıştır. 1244/1828 yılında Osman Şûkrî tarafından tezyîn edilmiştir. Zahriye sayfası bulunmayan eserin, serlevha, sûre başı, güller, duraklar ve hâtime sayfasında bulunan tezyînat detaylı olarak analiz edilmiştir. Hatâyî grubu motiflerin yanı sıra sadece penç motifleri ile yapılan tasarımlar yaygındır. Altın zemin üzerine yapılan iğne perdahı bütün tezyîni sayfalarda kullanılmıştır. Zer-ender-zer tekniği kullanılan teknikler arasındadır. Kur’an-ı Kerîmin tezyîni alanlarında kompozisyon özellikleri, desen tasarımı, motifler, kullanılan renkler ve teknikler ait olduğu dönemin tezyînat özellikleri bakımından önemlidir.
