Kâne ve Kâne, genel görüşe göre hicri beşinci asır civarında Irak bölgesinde Bağdatlılar arasında ortaya çıkan ve halk diliyle yazılmış yedi şiir türünden biridir. Fasih şiir vezinlerine ve diline bağlı kalmayarak halk dilini/ağzını kullanmış ve kendisine özgü ölçütler edinmiştir. ez-Zekâluş ve el- Batâihî olarak da isimlendirilen bu tür, ortaya çıktığı ilk zamanlarda daha çok hikâye, hurafe, dedikodu ve asılsız haberleri ihtiva etmiştir. Hicri altıncı ve yedinci asırlara gelindiğinde İbnu’l- Cevzî ve Şemsuddîn el-Vâiz gibi şahsiyetlerin buna yönelmelerinden dolayı bu tür, gelişip ilerlemiş ve daha çok zühd, mesel, hikmet ve vaaz/nasihat gibi konularda nazmedilir olmuştur. Burada bu türün; nazım biçimleri içerisindeki yeri, tarihi gelişimi, vezin ölçüsü, öncü şahsiyetleri vb. gibi yönleri üzerinde durulmuş ve bu edebî tür üzerindeki çalışma boşluğu kapatılmaya ve okuyuculara toplu bir malumat verilmeye çalışılmıştır. Çalışmanın sonunda bahsi geçen şiir türünün, edebiyatçılar arasında kullanılagelen, halkın teveccühüne mazhar olmuş ve insanın iç âlemine seslenen zevkli bir edebi tür olduğu sonucuna varılmıştır.
Kâne wa Kâne, which emerged among the people of Baghdad in the Iraqi region in the fifth century Hijri, is one of the seven types of poetry written in the vernacular. Fasih did not stick to the poetic meters and language, he used the folk language/dialect and acquired his own unique meters. This genre, which is also called ez-Zakâluş and al-Batâihî, contained mostly stories, superstitions, gossip and unfounded news in the early days when it emerged. When it comes to the sixth and seventh centuries of the Hijri, this genre has developed and progressed due to the inclination of personalities such as Ibnu'l-Cevzi and Şemsuddîn al-Vaiz, and it has been written mostly on subjects such as asceticism, parable, wisdom and sermon/advice. Here is this species; its place in verse forms, its historical development, meter scale and tafʻiles, leading figures etc. It has been focused on aspects such as these and it has been tried to close the work gap on this literary genre and to give a collective information to the readers. At the end of the study, it was concluded that the aforementioned type of poetry is an enjoyable literary genre that has been used among men of letters, has won the favor of the public, and appeals to the inner world of people.
