Federal Almanya II. Dünya Savaşı sonrasından 1980’lere kadar oldukça istikrarlı bir parti sistemine sahip olmuş ve iki buçuk partili sistemin tipik bir örneği olarak kabul edilmiştir. Ne var ki, son otuz yılda parti sistemindeki parçalanma hızlı bir şekilde artmıştır. Siyasi istikrar, toplumsal mutabakat ve merkezcil rekabetle betimlenen dönem sona ermiştir. Giderek artan parçalanma, kutuplaşma ve seçimsel oynaklık Alman parti sisteminin temel özellikleri haline gelmektedir. Bundestag içerisindeki orta ve küçük ölçekli partilerin ağırlığı gitgide artmaktadır. Dolayısıyla, toplumsal ve siyasal açıdan Volksparteien miadını doldurmuş gözükmektedir. Bu vaka çalışması Alman parti sistemini artan siyasal parçalanma bağlamında ele almaktadır. Çalışma, parti sistemini iki farklı döneme ayırarak incelemekte ve yeniden birleşmenin etkilerini tartışmaktadır. Savaş sonrasında ortaya çıkan istikrarlı yapıyı Volksparteien ile ilişkilendiren makale parti sisteminin 1980 sonrasında geçirdiği dönüşümü anlamaya çalışmaktadır. Bu makale, Yeşiller, PDS/Sol Parti ve AfD gibi yeni partilerin performansının ve CDU/CSU ile SPD’yi ayakta tutan geleneksel sosyo-kültürel çevrelerdeki çözülmenin Alman parti sistemindeki siyasal parçalanmayı arttırdığını öne sürmektedir.
Following World War II, the Federal Republic of Germany developed a considerably stable party system until the 1980s and was considered to be a typical example of the two-and-a-half party system. However, the last three decades have seen a rapid increase in political fragmentation. ‘The good old days’ associated with political stability, social consensus, and centripetal competition have gone. The increasing fragmentation, polarisation, and electoral volatility have become the main features of the German party system. Bundestag has increasingly been composed of medium-sized and smaller parties. Thus, it is becoming extremely difficult to ignore the decline of Volksparteien. This case study seeks to examine the changing nature of the German party system in the context of political fragmentation. By comparing two different periods in the German party system, this study discusses the effects of reunification on electoral competition. This paper explores the relationship between Volksparteien and Germany’s post-war political stability and investigates the factors that determine political fragmentation since the 1980s. This paper argues that the performance of new parties such as the Greens, the PDS/Die Linke, and the AfD, as well as the dissolution of the socio-cultural environment that sustains CDU/CSU and the SPD, have contributed to the increase in the political fragmentation.
