Research Information System
27. ULUSLARARASI DİŞHEKİMLİĞİ KONGRESİ, Ankara, Turkey, 26 - 29 October 2023, pp.119, (Summary Text)
INTRODUCTION: The aim of this study is to describe the treatment of an anterior crown fracture using a modified reattachment method with a one-year follow-up. CASE REPORT: Case 1: An 8-year-old, systemically healthy male patient was admitted to our clinic with a traumatic, complicated crown fracture in teeth 11–21, which occurred on the same day. Radiographs revealed no periapical pathology and no root or alveolar bone fractures. In the intraoral examination, no percussion, palpation, or mobility were detected. In response to the examinations, a partial pulpotomy with MTA was planned. After administering local anesthesia, the exposed pulp was extracted. The hemorrhage was stopped using 5.25 percent NaOCl, and MTA was applied to the pulp chamber. During the same appointment, glass ionomer was used to restore the cavity. For the reattachment procedure, the structure of the fractured sections was evaluated, and an internal groove was created for better retention. After acid etching and bonding, both components were connected with a flowable composite. The tooth was asymptomatic, and the periapical tissues were healthy at the one-year follow-up. Case 2: A systemically healthy 11-year-old male presented to our clinic with traumatic crown fractures of teeth 31-32, and 41 that occurred on the same day. A radiograph of the root and alveolar bones revealed no fractures. There was no response to percussion, palpation, or mobility during the intraoral examination. The lower left second incisor was restored using the same reattachment technique as in Case1, and the lower central incisors were restored with composite since there were no fractured pieces. At the conclusion of the one-year follow-up, no pathology was found. CONCLUSION: Due to the preservation of the tooth’s original form, color, and surface structure, the reattachment technique results in a more aesthetically pleasing appearance. The reattachment technique for the esthetic rehabilitation of fractured teeth is a patient-satisfying method of treatment. Keywords: Fracture; Reattachment; Trauma
AMAÇ: Çocuklarda sıklıkla görülen dental travmaların en yaygın formu komplike veya komplike olmayan kron kırıklarıdır. Bu kırıkların rehabilitasyonunda kompozit restorasyonlar, seramik restorasyonlar ve reataçman gibi farklı tedavi prosedürleri uygulanabilmektedir. Kron kırıklarında uygulanan reataçman tekniğinin, bağlanma dayanımını artırmak ve daha iyi bir estetik görünüm sağlamak için modifiye reataçman teknikleri tanımlanmıştır. bu olgu sunumunun amacı, kron kırığı olan dişlerde kırık parçanın internal oluk yöntemi ile reataçmanını ve 1 yıllık takibini sunmaktır. OLGU SUNUMU: Olgu 1: 8 yaşında sistemik sağlıklı erkek hasta 11-21 numaralı dişlerinde travma sonucu oluşan komplike kron kırığı ile aynı gün kliniğimize başvurdu. Radyografide periapikal patolojiye, diş ve alveol kemikte kırığa rastlanmadı. İntraoral muayenede ise perküsyon, palpasyon ve mobilite görülmedi. Yapılan muayeneler sonucu MTA ile parsiyel amputasyon tedavisi planlandı. Lokal anestezi uygulaması sonrası etkilenen pulpa uzaklaştırıldı. Kanama %5,25’lik NaOCl ile kontrol altına alındıktan sonra MTA kanal ağzına yerleştirildi. Kavite cam iyonomerle kapatılarak pulpal tedavisi aynı seansta tamamlandı. 2 hafta sonrasında pulpal tedavinin başarısız olduğunu gösteren bir bulgu görülmedi ve estetik rehabilitasyonu için reataçman tedavisine geçildi. Kırık parçaların uyumu değerlendirildi, tutuculuğu artırmak için internal oluk açıldı ve asit, bond, akıcı kompozit uygulanarak yapıştırıldı. 1 yıllık takip sonucunda diş asemptomatikti ve periapikal dokular sağlıklıydı. Olgu 2: 11 yaşında sistemik sağlıklı erkek hasta 31,32 ve 41 numaralı dişlerinde travma sonucu oluşan komplike olmayan kron kırığı ile aynı gün kliniğimize başvurdu. Radyografide diş ve alveol kemikte kırığa rastlanmadı. İntraoral muayenede ise perküsyon, palpasyon ve mobilite görülmedi. Hastanın 32 numaralı dişi Olgu1 deki gibi reataçman tekniği ile restore edildi. 31-41 nolu dişler ise kırık parça olmadığı için kompozit ile restore edildi. 1 yıllık takip sonucunda herhangi bir patolojiye rastlanmadı. SONUÇ: Reataçman tekniği, dişin orjinal formunun, renginin ve yüzey şeklinin korunmasından dolayı daha iyi estetik görünüm sağlamaktadır. Kırık parçanın olduğu vakalarda reataçman tekniği ile estetik rehabilitasyon, hasta memnuniyeti açısından da avantajlı bir tedavi yöntemidir.