Research Information System
Uşak Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi, vol.3, no.3, pp.21-25, 2024 (Peer-Reviewed Journal)
This case report describes the
clinical treatment of a 42-year-old male patient with tooth discoloration
caused by daily consumption of coffee and tea. The patient underwent an
in-office whitening procedure using a 35% hydrogen peroxide gel, later discovered
to be expired by one year, which was unknown at the time of treatment. The
whitening procedure was completed in two sessions, each lasting 45 minutes with
three applications per session with the use of an external heat source to
enhance gel activation. Despite the use of the expired whitening agent, the
procedure resulted in a notable improvement, with the tooth shade changing from
A3.5 to A2 on the Vita Classical Shade Guide. At one-month follow-up, the shade
remained stable at A2, with no adverse effects such as sensitivity or gingival
irritation. This case raises significant questions regarding the continued
efficacy of expired whitening agents and emphasizes the need for practitioners
to monitor product expiration dates to ensure safety and effectiveness in
clinical practice. Further investigation is recommended to understand the
implications of using expired dental materials.
Bu olgu sunumu, günlük kahve ve çay tüketimine bağlı diş renklenmesi yaşayan 42 yaşındaki bir erkek hastanın klinik tedavisini açıklamaktadır. Hasta, 35% hidrojen peroksit jel kullanılarak ofis tipi bir beyazlatma prosedürüne tabi tutulmuş, ancak tedavi sırasında kullanılan jelin bir yıl süreyle süresinin geçmiş olduğu sonradan fark edilmiştir. Beyazlatma işlemi, her biri 45 dakika süren ve üçer uygulama yapılan iki seans halinde gerçekleştirilmiştir. Jel aktivasyonunu artırmak için harici bir ısı kaynağı kullanılmıştır. Süresi geçmiş beyazlatıcı ajan kullanılmasına rağmen, işlem sonucunda diş rengi Vita Classical Shade Guide ölçeğine göre A3.5’ten A2’ye değişerek belirgin bir iyileşme göstermiştir. Bir aylık takipte, renk tonu A2 seviyesinde sabit kalmış ve hassasiyet veya diş eti tahrişi gibi olumsuz etkiler gözlemlenmemiştir. Bu olgu, süresi geçmiş beyazlatıcı ajanların etkinliğinin devam edip etmediği konusunda önemli soruları gündeme getirmekte ve klinik uygulamalarda güvenlik ve etkinliği sağlamak için ürün son kullanma tarihlerinin izlenmesinin önemini vurgulamaktadır. Süresi geçmiş dental materyallerin kullanımıyla ilgili etkilerin daha iyi anlaşılması için ek araştırmalara ihtiyaç duyulmaktadır.