Bu çalışmada Türkiye’de çocuk istismarı konusunun ele alındığı lisansüstü çalışmaların incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda gerekli literatür taraması yapılarak çalışma tamamlanmıştır. Araştırmaya 81 lisansüstü çalışma dâhil edilmiş ve araştırmaya dâhil edilen çalışmalar doküman analizi tekniği kullanılarak incelenmiştir. Araştırma sonucunda bu konuda ulaşılan, erişime açık, ilk lisansüstü çalışmanın 1998 yılına ait olduğu belirlenmiştir. 1998-2020 yılları arasındaki dağılıma bakıldığında 1999, 2000, 2001 ve 2003 yıllarında YÖK Tez’de yayımlanmış herhangi bir lisansüstü çalışmanın olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmaların yıllara göre dağılımlarına bakıldığında 2016 yılından sonraki süreçte sayıda hızlı bir artış olduğu görülmektedir. İncelenen çalışmalarda araştırma yöntemi olarak en fazla (n=61) nicel araştırma yöntemlerinin tercih edildiği ve veri toplama aracı olarak ölçek, anket, form gibi ölçme araçlarının kullanıldığı; 5 çalışmada ise, nitel araştırma yöntemlerinden görüşme yönteminin kullanıldığı; sadece 1 çalışmada karma yönteme başvurulduğu saptanmıştır. Türkiye’de yapılan araştırmaların büyük çoğunluğunun çocuk istismarı konusunda çeşitli örneklem gruplarının bilgi ve farkındalık düzeylerini belirleme yönünde olduğu görülmüştür. Çocuk istismarı konusunda istismara maruz kalmış olan çocukların ve istismar sorumlusu kişilerin tedavi ve rehabilitasyon süreçleri ile ilgili herhangi bir çalışmaya rastlanmamıştır.
In this study, it is aimed to determine the postgraduate studies dealing with the issue of child abuse in Turkey and to examine them in various scopes. For this purpose, the study was completed by making the necessary literature review. 81 graduate studies were included in the study and the studies included in the study were analyzed using the document analysis technique. As a result of the research, it was seen that the first graduate study on this subject was 1998. Considering the distribution between 1998-2020, it stands out that there was no postgraduate study published in the Council of Higher Education in 1999, 2000, 2001 and 2003. Considering the distribution of the studies, it is seen that there was a rapid increase in their number in the period after 2016. It was determined that quantitative research methods were most preferred (n = 61) and scale, questionnaire, survey were used as data collection tools in the studies reviewed; qualitative method was used in 5 studies; and the mixed research design was prefered in only 1 study. It has been observed that most of the studies conducted in Turkey are about determining the knowledge and awareness levels of various sample groups on child abuse. No study has been found on the treatment and rehabilitation processes of children who have been subjected to child abuse and the perpetrators of abuse after the occurrence of this situation and their experiences in these processes.
